Edebiyat

Ben Gökhan Duran. Blogumda ki tüm yazılar tarafıma aittir. Şahsi fikirlerimin ürünüdür hiç bir kurum.... Bu kadar ciddi bir giriş planlamamıştım :) okuduktan sonra hoşunuza giderse bana yazın fikir alışverişinde bulunalım. twitter : gokhanonline Instagram: gokhanduranofficial

Mesela ben küçükken ciddi sorumluluklarım vardı. Öyle büyükler gibi para kazanmak, ay sonunu getirmek gibi değil. Büyük adammışım küçükken, çok sonra anladım. Saklambaç oynardık, 1 den 10'a kadar sayardım. Hemde nizami, öyle sonunu gevelemeden tam 10 derdim. Büyükler gibi işimi yarım yamalak yapmazdım. 10 olmadan gözlerimi zinhar açmazdım. Büyükler gibi fırsat kollamazdım mesela 9...9,5 sonra 10 derdim. Küçüktüm ama hile yapmazdım büyükler gibi Uyarırdım evvelinde sağda solda olanı sobelerim diye Şimdilerde kim kimi nasıl daha çok sobelerim diye yarışıyor. Mesela uzun eşek oynardık ben yastık olurdum. Çok ciddi bir görevdi yastık olmak. Yastık demek İsviçre demekti. Mutlak tarafsızlık gerekirdi. Büyükler gibi güçlü neredeyse ben orada olmazdım. Kimseyi küçükleri eziyor diye tutmazdım. Büyükler gibi her şeye çanak tutmazdım. Haksızın yanında olmaz, hemen müdahale ederdim. Mesela mahalle maçı yapardık. Akşam ezanından önce eve koşardım. Büyükler gibi anne...

O zamanlar 6 adet sıfır vardı cebimizde    Hiç unutmuyorum  seni  o zaman sevmiştim.   Bol sıfırlı M ilyonlar  verip çay içerdik pastanelerde. N e zengindik ama.   G erçi sadece çay içebilirdik  yanında pasta varsa ben çay da  içemezdim Öyle zengindik yani.   F edakarlık  yapardık.   O zaman anlamıştım, H ayatımda da cebimde ki sıfırlar gibi  insanlar  vardı, Kalabal ık  ama değersiz.   O   zamanlar  iyi top tepen renkli bir takım vardı. A damlar kupa almış A vrupa  da   H iç unutmuyorum ben seni sarı nın  yanın da ki kırmızı  gibi sevmiştim.   T ezahürat gibiydin   B en  ise  S on  penaltı  sonrası  gibiydim her zaman.   B ir  stad  dolusu  adam kadar  haykırırdım  içimdekileri sana. "A llah' ı m  bu sevda  benim" derdim.   R...

Anladım. Anladım, sen yokken varmış karanlık. Gözler kalbin aynası değil, Varlığının yansımasıymış. Yokken anladım. Bir gittin kör oldum. Ben hiç kör olmamıştım.  İşte o akşam sen gittin kör oldu her yanım. Ne bastığım yer yüzü, ne soluduğum hava. Hiç bir şey ne sendi ne de tamdı. Dokunmak bile anlamsızdı Sana varmayacaksa, sen yoksan, Seni bulmuyorsa bu eller Niye varlar? İstesem de dokunamadım. Ne tutabildim, ne de koklayabildim seni. Sadece görmek istedim.  Başka ellerde nasılsın? Rengine uygun bir göz buldun mu? Yoksa sadece gezindin mi bilmediğin yerlerde ve tenlerde? Bilmiyorum. Dedim ya, Bir gittin kör oldum. Ben hiç kör olmamıştım. İşte o akşam sen gittin ya kör oldu her yanım.

- Roman çalışması nasıl gidiyor? + Bilmiyorum. - Umarım kısa zamanda okuruz. + Umarım. - Senin canın mı sıkkın? + Muhtemelen. - Bu bir kamera şakası ise hiç hoş değil. + Artık şaka ile gerçeklik, acı ile mutluluk kavramları karışmaya başladı. - Sosyal medyanın da dediği gibi "Sen hayırdır bilader" + Bir şeylerin hayrı da şerri de hemen  değil çok sonra çıkar. Şimdi ne desek paçaları sıvarız dere yokken. O yüzden ne paçalar bozulsun ne dereler görülsün . Bir dur bakalım. - Eğer kafanda ki şapka dışında neyi kafana taktığını anlatmazsan derdine derman olamam. + Bak burası çok ilginç mesela. Nasıl derdimi bilemeden derman olmak için kendi kendine gelin güvey oluyorsun. Beni dinlemek ve dertlenmek zorunda değilsin. Bir derdim olsun ya da olmasın. - Ne halin varsa gör o zaman gelecek birazdan. + Bak bu işimi görür işte hemde en güzelinden. düşünsene deliler gibi aşıksın ve ansızın terk ediliyorsun. Muhteşem olurdu muhteşem. - Ne içtiysen aynısından alayım kime söy...